Rolnictwo tradycyjne można zdefiniować jako prymitywny styl produkcji żywności iprowadzenia gospodarstwa rolnego, który wiąże się z intensywnym wykorzystaniemwiedzy tubylczej, użytkowania ziemi, tradycyjnych narzędzi, zasobów naturalnych,nawozów organicznych oraz wierzeń kulturowych rolników. Rolnictwo tradycyjnecharakteryzuje się bardzo niskim wykorzystaniem technologii, co czyni jego produkcjęna dużą skalę nieefektywną. Produkcja jest zazwyczaj, wyłącznie na potrzebykonsumpcji rolnika i osób uprawiających ziemię.

Tradycyjne rolnictwo to bardzo podstawowa działalność, od której produkcji zależywiększość fizycznych możliwości rolnika i jego pracowników. W tym przypadku ten typrolnictwa nie jest tak bardzo nastawiony na handel. Gospodarstwa są dośćzróżnicowane biologicznie i posiadają rośliny, które wzbogacają glebę w składnikiodżywcze. W tym typie rolnictwa wiele innych organizmów pełni różne funkcjeekologiczne i pożyteczne dla produkcji. Można powiedzieć, że strategie tradycyjnegorolnictwa opierają się na ekologii i przyrodzie.

Po II wojnie światowej rolnictwo zaczęło się bardziej uprzemysławiać, aby zmniejszyćgłód na świecie oraz poprawić wydajność i bezpieczeństwo dostaw żywności. W ciąguostatnich 60 lat pojawiły się znaczące koszty związane z globalnym przejściem wkierunku tego typu rolnictwa. Rolnictwo uprzemysłowione wykorzystuje chemiczneśrodki produkcji, takie jak nawozy, pestycydy i nielecznicze antybiotyki, a także jestsilnie zmechanizowane i skoncentrowane.

Rolnictwo przemysłowe powstało w latach 60-tych, kiedy to firmy petrochemicznewprowadziły innowacyjne techniki intensywnego rolnictwa chemicznego. W wynikuprzekonania rolników przez przemysł agrochemiczny, że mogą zwiększyć swoje zyskipoprzez obsadzenie dużych pól jedną, wysoce dochodową uprawą oraz poprzezkontrolowanie chwastów i szkodników za pomocą środków chemicznych, nawozychemiczne i pestycydy drastycznie zmieniły rolnictwo i gospodarkę rolną. Ryzykozniszczenia dużych połaci ziemi przez pojedynczego szkodnika było wysokie przy tejmonokulturowej praktyce. Szkodziło to również zdrowiu pracowników rolnych imieszkańców. Nadużywanie środków chemicznych w rolnictwie miało katastrofalnedługoterminowe skutki dla zdrowia gleby, zdrowia ludzi, relacji społecznych iśrodowiska.

Z kolei rolnictwo zrównoważone to system produkcji, w którym stosuje się praktykichroniące środowisko, zdrowie publiczne, społeczności ludzkie i dobrostan zwierząt.Opiera się ono na procesach ekologicznych, bioróżnorodności i cyklach, które sądostosowane do lokalnych warunków. Rolnictwo ekologiczne łączy naukę, innowacje itradycję, aby przynieść korzyści środowisku jako całości i poprawić jakość życiakażdego człowieka. Opiera się na usługach ekosystemów i generalnie ma mniejnegatywnych skutków dla otaczającego krajobrazu niż rolnictwo konwencjonalne.Rolnictwo zrównoważone przyjmuje bardziej holistyczne podejście do rolnictwa niżrolnictwo konwencjonalne.

Produkcja żywności w ramach zrównoważonego rolnictwa jest naturalnym procesem,który ma szereg zalet dla środowiska, gospodarki i społeczeństwa.